πενταώροφος

-η, -ο / πεντώροφος, -ον, ΝΜΑ

(για οίκημα) αυτός που έχει πέντε ορόφους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα-* / πεντ- + -ώροφος (< ὄροφος), πρβλ. δι-ώροφος. Το -ω- τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].